Hai uns anos as xoias estaban normalmente no cine e a televisión quedaba reservada para meros entretementos rápidos e sinxelos que non permanecían demasiado tempo no tempo. A demostración disto está en que se vemos agora as series que nos asombraban hai anos comprobamos que non resisten demasiado o paso do tempo. Ao mesmo tempo a maior parte dos actores daquelas tentaron nalgún momento dar o salto ao cine, fracasando a maior parte das veces. Agora parece que as cousas con ao revés en varios sentidos. Por un lado é evidente que o cine está a pasar un momento de esgotamento de boas ideas, priman máis os efectos especiais que as historias, que son bastante simples e baleiras (certo é que hai excepcións, pero cada vez menos). Por outro lado hai unha serie de actores que todos coñecemos que están dando o salto ás series de televisión e vendo quen son non creo que sexa cuestión de diñeiro, senón máis ben de que na pequena pantalla están xurdindo ideas e argumentos que de vez en cando merecen a pena máis que calquera película, como é o caso da que vou comentar hoxe.
A protagonista é unha das grandes actrices americanas, Glenn Close, e a serie “Daños y perjuicios” (“Damages” é o título orixinal en inglés). Aquí as dúas primeiras temporadas emitíronas por Canal+ e hai unha terceira que está a emitirse nestes momentos en Estados Unidos. Non sei se a primeira, que xa ten un tempo, foi emitida por algunha das cadeas non de pago, pero se non o foi, están perdendo a oportunidade de poñer algo realmente bo, do mellor que se pode ver neste momento. A primeira temporada é do ano 2007, a segunda do 2009 e a terceira, como dixen, está agora en emisión. Todas elas constan de 13 episodios de corenta minutos. Non me quedo curto se digo que son auténticas películas de dez horas, tanto pola historia como pola realización, a montaxe e pola actuación de todos os actores que aparecen nela, desde o primeiro ata o último. Ademais de Glenn Close temos a outros actores máis que coñecidos, algúns do cine e outros da televisión. Na primeira temporada aparece como un dos personaxes principais Ted Danson (quen non lembra ao camareiro de “Cheers”) e na segunda William Hurt.
Ven a conto este comentario porque hai xa tempo que vira a primeira temporada e tiña a segunda gravada enteira en casa, pero aínda non me puxera con ela. Hoxe vin o primeiro episodio e xa non recordaba o estupenda que é, enganchado estou outra vez seguindo unha historia apaixonante e intrigante. En teoría é unha serie de avogados, pero é moito máis que iso, ten case de todo, unha tremenda intriga, asasinatos, vinganzas, miserias, problemas familiares e moitas sorpresas, porque case ninguén é quen parece ser, senón todo o contrario. Teño que recoñecer que na temporada anterior non foron poucas as veces que quedei mirando para a pantalla con cara de asombro tras algunha revelación que non esperabas e que te deixa atónito.
Glenn Close, de sobra coñecida, gañou un Globo de Ouro á mellor actriz dramática e a serie sempre tivo varias nominacións nos anos da súa estrea. Ela mesma di que animouse a facela pola calidade dos seus guións e porque “Ao ler este dinme conta de que tiña finais fantásticos, impactantes, moi bos”. É unha combinación de historias, tramas xudiciais e suspense, con moitos elementos de misterio. Os flashbacks con continuos e fundamentais no desenvolvemento da historia, imprescindibles para entender as motivacións dos personaxes e o que está a suceder. E por riba de todo ela, cunha actuación impresionante, que te deixa sen respiración por todos os matices que ten e por como se comporta, xenial, de verdade.
Segue a vida dunha avogada de éxito, Patty Hewes (Glenn Close), dura, implacable e elegante, que dirixe de forma férrea un bufete de avogados, uno dos máis poderosos de Nueva York. Na primeira temporada o caso central implica a un millonario, Robert Frobisher (Ted Danson) que parece que estafou aos seus traballadores levando á empresa á quebra. O outro personaxe principal é Ellen Parson (Rose Byrne, que tamén está fabulosa no seu papel), unha avogada nova e brillante que empeza a súa carreira no bufete de Patty e que se verá envolta en todas as intrigas e enganos da trama, que lle afectarán non so a ela, senón tamén a todos os que a rodean. A trama está desenvolvida en dous tempos diferentes, empeza no presente de forma impactante, Ellen deambulando polas rúas en estado de shock e chea de sangue, para retroceder de repente seis meses, cando empeza todo.
A serie é excelente, xa o dixen, pero a montaxe e o desenvolvemento do argumento é algo fóra de serie, do mellor que se fixo nunca en televisión e comparable a grandes producións cinematográficas. No podemos quitar un momento o ollo da pantalla porque cada cara, cada xesto, cada situación pode ir dándonos pistas do que está a ocorrer, aínda que moitas veces erraremos nas nosas conclusións. Con isto non quero dicir que sexa unha trama efectista, para nada, cada cousa que pasa está plenamente xustificada e non nos engana, so nos leva a veces por un camiño que nos escollemos, pero que a veces é o equivocado. Por iso o máis recomendable cando un se decida a vela sería conseguila enteira, por exemplo en DVD a primeira xa está comercializada, porque non creo que sexades capaces, tras ver dous ou tres, de resistir a tentación de seguir abrindo portas que están pechadas para ver que hai detrás.
Xa dixen antes que acabo de ver o primeiro da segunda temporada, creo que en canto remate isto voume poñer a ver o segundo e xa veremos se antes de durmir non verei algún máis.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=wGylEBTCDZ4&hl=es_ES&feature=player_embedded&version=3]
No hay comentarios:
Publicar un comentario