Primeiro teño que confesar que é a segunda novela que leo deste autor, non por nada, a verdade, porque sempre tiven a intención de ler algo máis del, pero sempre me aparecían outras cousas máis apetecibles. A primeira foi a do Capitán Alatriste, e iso porque a puxen como lectura hai uns anos para un grupo de 4º da ESO, gustárame bastante e a eles tamén, pero logo non lin nada máis. Agora, tras a lectura desta, penso que lerei algo máis del, porque sobre todo pola forma de escribir, e tamén pola historia, claro, creo que merece a pena.
Arturo Pérez-Reverte é un autor nacido en Cartagena no ano 1951. É licenciado en periodismo e ao mesmo tempo que estudaba esta carreira fixo estudios de Ciencias Políticas. Exerceu como reporteiro de guerra entre 1973 e 1994, primeiro para o diario “Pueblo” e logo para Televisión Española. A principios do ano 1994 traballou en Radio Nacional de España e presentou en Televisión Española o programa “Código Uno”, do que dimitiu por non estar de acordo cos contidos que se emitían. Dixo que deixaba a televisión farto da falta de medios, da politización e dos contidos que se emitían. Como corresponsal de guerra estivo entre outros moitos en Chipre, Líbano, o Sáhara, Malvinas, Nicaragua... Comezou a súa carreira de novelista en 1986 coa publicación de “El maestro de esgrima”, aínda que antes publicara con pouco éxito unha novela curta, “El húsar”. En 1994 deixa a súa profesión de reporteiro e dedícase por completo á literatura. Foi columnista do diario “El País”. Ata agora publicou cerca de 20 novelas e varias coleccións de artículos periodísticos. As protagonizadas polo Capitán Alatriste forman unha serie, da que parece que pronto sairá un novo volume. Ingresou na Real Academia de la Lengua no ano 2003. Varias das súas novelas foron levadas ao cine, algunhas con bastante éxito. Entre elas “El maestro de esgrima”, “La tabla de Flandes” e “El Club Dumas” (esta baixo o título de “La novena puerta” e dirixida por Roman Polanski) e no 2006 “Alatriste”, baseada na serie de novelas mencionada anteriormente.
“El asedio” é de momento a última novela que publicou e, como dixen antes, está a ter un máis que destacable éxito de ventas. Non creo que sexa fácil incluíla dentro dun xénero determinado porque a verdade é que é unha mistura de varios. Algúns falan dela como unha novela histórica, pero é moito máis que iso, temos unha historia de asasinatos que pode facer dela unha novela negra; unha certa historia de amor en relación á novela romántica e moitos capítulos que transcorren no mar con batallas, mariñeiros, corsarios..., así que tamén temos unha novela mariñeira. Se teño que cualificala dalgún xeito diría que é unha novela de aventuras na que a historia diversifícase por varios camiños, como case todas as boas novelas de aventuras, claro, nas que estes elementos que mencionei case sempre están presentes. Ademais máis que una novela de historia é unha novela de personaxes, xa que todo o relatado está centrado en catro ou cinco personaxes centrais que van alternando nas súas historias e que ao longo do relato vanse relacionando uns cos outros, ata que practicamente todos quedan conectados dalgún xeito. Así case podemos dicir que calquera das historias podería ser unha novela por si mesma, é case unha novela de novelas perfectamente unidas nunha soa.
A historia transcorre durante o asedio por parte das tropas francesas á cidade de Cádiz en 1811. Non é unha cidade grande, pero o relato transcorre en moitos sitios que, ao igual que os personaxes, están todos relacionados. O porto, as praias, as rúas, os palacios, as marismas, as tabernas, o mar, os postos dos franceses nas aforas..., pezas dunha construcións que van encaixando pouco a pouco. Como elementos centrais da historia temos unha serie de asasinatos brutais de mozas novas, os bombardeos dos franceses e o comercio marítimo desde varios puntos de vista. A autor reflicte perfectamente a todas as clases sociais que viven nese Cádiz sitiado no que viven mellor os que están dentro da cidade que os que a están a asediar que, curiosamente, están unha situación máis precaria que os españois. A razón está no mar, a cidade recibe continuamente os barcos dos comerciantes, co cal, a pesares do asedio, as condicións non son tan malas. Mentres as tropas francesas son as que teñen os problemas, de materiais, de alimentación, de condicións de vida e todo isto aumentado por un asedio que non ten bos resultados, bombardeos á cidade que non provocan case danos, non son capaces de alcanzar moitas partes da cidade e, cando o fan, as bombas non explotan, polo que os danos son mínimos. Así estamos ante un asedio que case non ten consecuencias para os españois, pero si para os franceses. A novela é un cadro perfecto que reflexa todos os espazos, as clases sociais e as circunstancias dos habitantes da cidade. É unha novela histórica en tanto en canto mostra a vida nese momento concreto, sen centrarse nas datas, nos feitos históricos, nos nomes de persoas coñecidas, non é iso o que lle interesa ao autor, é unha recreación da vida nun lugar determinado nun ano determinado. Pero sobre todo é unha novela de personaxes, onde catro ou cinco dominan toda a historia.
Rogelio Tizón e o Comisario de Barrios, Vagos e Maleantes que ten que encargarse da investigación duns asasinatos que o teñen desconcertado. Un policía corrupto, duro, intransixente, xogador de xadrez, acosado polos políticos para que as cousas non saian á luz, violento e capaz de calquera cousa con tal de atopar ao asasino.
Lolita Palma, a muller que herdou o negocio de comercio do seu pai, unha muller que xa pasou os trinta, de forte carácter e que terá moito que ver co destino de máis dun personaxe. A súa vida está centrada no seu negocio e pouco máis, todo está enfocado a iso e o resto son cousas ás que non lle presta demasiada atención, aínda que as veces lle gustaría.
O capitán Pepe Lobo, un mariño de máis de 40 ao que non lle gusta demasiado o mar, pero é o único que ten e así ten que aceptalo. Un home nobre, valente pero que non ten o concepto de honor dos cabaleiros, o que lle trae máis dun problema. El mesmo di que non é un cabaleiro nin pretende selo. A metade de novela, tras quedarse sen traballo, farase corsario (que non é máis que un pirata con permiso) ás ordes de Lolita Palma e un socio dela.
Felipe Mojarra é o representante do pobo nesta historia, un salineiro que traballa para o exército español dirixíndoo nas súas incursións contra os franceses e que terá máis protagonismo do que parece.
Gregorio Fumagal, un home sinistro que se dedica á taxidermia e ademais traballa como espía para os franceses mentres vive en Cádiz.
Simon Desfosseux, que xunto co seu axudante Maurizio Bertoldi son os que representan ao exército francés nesta historia. É máis un científico que un militar, é un civil que polas circunstancias da guerra está no exército. É o encargado das baterías francesas que bombardean a cidade de Cádiz, preocupado pola mellor maneira de conseguir máis alcance e que as bombas exploten. Para el é máis unha cuestión de matemáticas, ecuacións, ángulos e alcance de tiro que algo militar.
Todos eles e algúns máis conforman ese mundo do asedio, e ao final algúns que parecen lonxanos acabarán conectándose dentro da historia de formas moi importantes, pero o mellor para descubrilo é ler a novela.
A min gustoume bastante, aínda que lle vexo algúns defectos. Son máis de 700 páxinas pero non se me fixo nada longo, iso é certo, pero nalgúns momentos (poucos) o ritmo decae un pouco, como se lle sobrara algo. Tamén para min hai momentos nos que hai un exceso de linguaxe náutico, que queda un un pouco farto de escotas, foques, velas, babores, estribores e máis palabras que xa non recordo e que fan que as veces a lectura se faga algo lenta, penso que podería ser algo máis conciso neses aspectos. Penso que é unha lectura que merece a pena e que non desilusionará aos seguidores de Reverte, e para os que non o sexan eu recomendaría esta novela como unha forma de coñecer a súa maneira de escribir, que é unha das cousas que máis me gustou, a forma de traballar coa linguaxe e, sobre todo, a forma de narrar.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=_zh21GdtYBI&hl=es_ES&feature=player_embedded&version=3]
No hay comentarios:
Publicar un comentario